Środa, 09:08 11-01-2012

Nadmierna potliwość – wstydliwy problem. Można go leczyć

Każdy człowiek się poci. Wydzielanie potu gwarantuje utrzymanie prawidłowej temperatury ciała. Ale niektórzy mają bez przerwy wilgotne pachy, ręce, stopy. Oznacza to, że ich organizm produkuje pot nadmiernie. Nadpotliwość (hiperhydroza) nie jest chorobą, ale może być jej oznaką. Zwykle jednak jest przykrą, krępującą dolegliwością, która dotyka 2 – 3% ludzi, częściej mężczyzn niż kobiet. Niestety nie wiele osób wie, że można ją skutecznie leczyć i nie szuka profesjonalnych metod jej zwalczania.

Największe kłopoty u ludzi młodych powoduje
nadpotliwość rąk.
Fot. sxc.hu Na ludzkim ciele występuje około 2 – 3 milionów gruczołów potowych, z czego około dwie trzecie znajduje się w skórze dłoni i stóp. Gdy gruczoły potowe są nadmiernie aktywne mamy uczucie ciągle mokrych dłoni, stóp i wilgotnych pach. Dla wielu osób jest to poważny problem. Muszą unikać ubrań, na których widać plamy, a nawet zmieniać garderobę kilka razy dziennie. Często unikają witania się poprzez podanie dłoni, kontaktów towarzyskich, mają problemy z naprawą nawet prostego sprzętu elektrycznego, nie mogą grać na instrumentach muzycznych, co w konsekwencji może też prowadzić do depresji, a czasami w znacznym stopniu eliminuje człowieka z normalnego życia w społeczeństwie.

Skąd ten problem?

Przyczyny nadmiernej potliwości mogą być różne. Pot na dłoniach ma na ogół podłoże psychiczne. Ręce zaczynają się pocić, kiedy jesteśmy zdenerwowani, odczuwamy strach czy wstydzimy się i mimowolnie nakręcamy spiralę, bo stresując się pocimy się jeszcze bardziej. Czasem jest to związane z wiekiem i okresem dojrzewania albo z niewłaściwą dietą, ale mokre dłonie mogą także świadczyć o chorobie.

Kiedy nie znamy konkretnej przyczyny nadmiernej potliwości, to mówimy, że jest to nadpotliwość pierwotna. Jeżeli nadmierne pocenie się jest wynikiem choroby, to mamy do czynienia z nadpotliwością wtórną. Mokre ręce mogą być oznaką m.in.: nadczynności tarczycy, cukrzycy, otyłości, menopauzy, chorób nowotworowych (białaczka, chłoniak), czy zatrucia.

U kogo szukać pomocy?

Już samo nadmierne pocenie się jest wystarczającym powodem do wykonania badań, a gdy towarzyszy mu gorączka, zaburzenia krążenia, osłabienie czy chudnięcie wizyta u lekarza jest konieczna. Na podstawie wyników badań lekarz rodzinny będzie mógł określić czy mamy do czynienia z nadpotliwością pierwotną czy wtórną i albo zastosuje odpowiednie leczenie, albo skieruje nas do specjalisty (endokrynologa, dermatologa, diabetologa, onkologa). Jeśli przyczyną nadmiernej potliwości okaże się choroba, należy rozpocząć jej leczenie.

Jak leczyć nadmierne pocenie?

Higiena i dobre kosmetyki to podstawa walki z poceniem. Nadpotliwość, której przyczyny nie znamy możemy zwalczać w różny sposób: za pomocą środków uspokajających, leków zmniejszających wydzielanie potu oraz metodami chirurgicznymi. Łagodne postaci nadpotliwości powinno się leczyć zachowawczo.

1. Chlorek glinu. Warto sprawdzić skuteczność preparatów dostępnych w aptekach bez recepty, (zawierających chlorek glinu), które można stosować zarówno w okolice pachowe, jak i na dłonie i stopy.

2. Zachowanie zasad właściwej higieny. Pomoże w tym depilacja, noszenie ubrań bawełnianych i lnianych, używanie antyperspirantów, w których często jest stosowany chlorek glinu.

3. Leczenie doustne. Jeżeli po około 5-u dniach nie widać efektów leczenia i pocimy się nadal, należy skorzystać z porady lekarza, najlepiej dermatologa, który może przepisać tabletki

4. Toksyna botulinowa. Jest to dobrze oczyszczony preparat białka, który jest podawany w zastrzykach, pod skórę, przy użyciu bardzo cienkiej igły. Zabieg trwa około pół godziny. Powinien go wykonywać, ze znieczuleniem miejscowym, doświadczony lekarz. Efekt nie jest trwały, utrzymuje się od kilku do kilkunastu miesięcy. Istnieje możliwość powtarzania ostrzyknięć.

5. Zabiegi operacyjne. Kiedy dotychczasowe metody leczenia nie przynoszą oczekiwanego skutku można zastosować laser w połączeniu z odsysaniem tkanki tłuszczowej. Wiązka laserowa rozpuszcza gruczoły potowe, a następnie są one odsysane. Zabieg ten odbywa się w znieczuleniu miejscowym i trwale likwiduje nadmierną potliwość pach. U chorych z ciężkimi postaciami nadpotliwości zaleca się zastosowanie sympatektomii. To najpowszechniej stosowana obecnie metoda, która polega na przecięciu włókien nerwowych. Operację przeprowadza się przy znieczuleniu miejscowym. Najczęściej wykonuje się ją w okolicy pach. Sympatektomia jest skuteczna u 90% osób z nadmiernym poceniem. 

MW