Badanie RTG to najstarsza, nieinwazyjna metoda obrazowania wnętrza ciała z wykorzystaniem promieni rentgenowskich. Na skutek różnic w pochłanianiu promieni Rentgena przez różne tkanki uzyskuje się zdjęcie, na którym pokazane są badane obszary np.: kości, płuca, serce.
Promienie X przenikają przez tkanki miękkie, a pochłaniane są np. przez kości, zęby, zwapniałe struktury tj. zmiany nowotworowe lub gruźlicze. Struktury, przez które promienie rentgenowskie przenikają, są zaznaczone na zdjęciu w barwach ciemnych, a tkanki pochłaniające promienie (kość, zwapnienia) jako jasne. Dzięki tym właściwościom badanie RTG jest wykorzystywane najczęściej do diagnozowania schorzeń układu kostnego (złamania, urazy), zębów, ale też i tkanek miękkich np. płuc.
W celu dokładniejszej diagnostyki badania RTG można wykonywać z użyciem środka kontrastowego, który pozwala wyraźniej zobaczyć badane struktury i wykryć patologie w ich funkcjonowaniu.